Małgorzata Pépinnide-Caroling-Reginar z Louvain Brabancka (urodzona 4 października 1276 roku, zmarła w Genui, 14 grudnia 1311 roku) herb
Córka Jana I "Zwycięskiego" Pépinnide-Caroling-Reginar z Louvain, księcia Brabancji, Limburga i Margaret de Dampierre Flandryjskiej, córki Guy I de Dampierre, margrabiego Namur, hrabiego Flandrii.
W Tervueren, 9 czerwca 1292 roku poślubiła Henryka VII Wigérides Limburg-Luksemburskiego (urodzony w Valenciennes we Francji, 12 lipca 1274/1275 roku lub około 1278/1279 roku, zmarł w Buonconvento koło Sieny, 24 sierpnia 1313 roku), króla Rzymian (Niemiec), cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego, króla Włoch, hrabiego Luksemburga, Arlon i Laroche, hrabiego Durbuy.
Małżeństwo to było rezultatem traktatu pokojowego jaki kończył wojnę między Brabancją a Luksemburgiem. Henryk i Małgorzata tworzyli razem szczęśliwe małżeństwo. Doczekali się razem syna i dwóch córek:
Jan I "Ślepy" (urodzony 10 sierpnia 1296 roku, zmarł 26 sierpnia 1346 roku), król Czech, po nim potomstwo,
Maria (urodzona w 1305 roku, zmarła 21 marca 1324 roku), żona Karola IV "Pięknego" (urodzony 18 stycznia 1294 roku, zmarł 1 lutego 1328 roku), króla Francji,
Beatrycze (urodzona w 1305 roku, zmarła w 1319 roku około 11 listopada), żona Karola I Roberta (urodzony w 1288 roku, zmarł 16 lipca 1342 roku), króla Węgier.
W 1308 roku Henryk został wybrany królem Niemiec. Małgorzata została wraz z nim ukoronowana na królową. W 1310 roku towarzyszyła mężowi w jego wyprawie do Włoch po koronę cesarską. Podczas oblężenia Brescii poczuła się jednak źle. Zmarła na febrę kilka miesięcy później w Genui, towarzysząc mężowi podczas jego wyprawy po koronę cesarską do Rzymu. Została pochowana w kościele św. Franciszka di Casteletto w Genui. W 1313 roku Henryk (cesarz od 1312 roku) wyznaczył słynnego rzeźbiarza, Giovanniego Pisano, aby wykonał nagrobek królowej.
Żródła:
Małgorzata Brabancka w "WikipediA"
"CZ. III. RÓŻNE DYNASTIE (XIV-XVI W.)" - autor: Przemysław Jaworski
12-10-2020